بنیاد شاهدخت فقید موناکو، گریس کلی، روز ۱۹ مارس، به مناسبت شصت و هشتمین سالگرد ازدواج او و شاهزاده رینر سوم، تصویری از جشن عروسی این زوج مشهور را منتشر کرد.

گریس کلی، که با ظرافت، زیبایی و استعدادش جهانی را شیفته خود کرد، با اینکه بازیگری را به خاطر عشق و پس از بدل شدن به یک شاهزاده خانم کنار گذاشت، به نماد همیشگی دوران طلایی هالیوود بدل شد.

گریس پاتریشیا کلی در ۱۲ نوامبر ۱۹۲۹ در فیلادلفیا به دنیا آمد. او سومین فرزند یک خانواده ایرلندی کاتولیک و سرشناس بود. گریس در مدارس معتبری تحصیل کرد و از جوانی به بازیگری و هنرهای نمایشی علاقه پیدا کرد.

قبل از ازدواج، گریس در عرصه سینما بازیگر موفقی بود. او اولین‌بار در سال ۱۹۴۹ روی صحنه تئاتر برادوی رفت و پس از آن خیلی زود به هالیوود راه یافت و در چندین فیلم تحسین‌شده بازی کرد. بازی او در فیلم‌هایی مانند «ماجرای نیمروز» (High Noon)، «اِم را نشانه مرگ بگیر» (Dial M For Murder) و «پنجره پشتی» (Rear Window) تحسین منتقدان را به همراه داشت و به‌عنوان یکی از بازیگران مطرح هالیوود شناخته شد.

زندگی کلی در سال ۱۹۵۵ پس از اشنایی با شاهزاده موناکو، رینر سوم، در جشنواره فیلم کن تغییر چشمگیری کرد. روابط عاشقانه و طوفانی آنها توجه جهان را به خود جلب کرد. در اولین روزهای ژانویه ۱۹۵۶ نامزدی او با شاهزاده رینر در خانه پدری کلی در فیلادلفیا اعلام شد و پس از آن یک کنفرانس مطبوعاتی در باشگاه کانتری فیلادلفیا برگزار شد.

اعلام نامزدی آنها بسیاری از دوستان و آشنایان کلی را غافلگیر کرد، زیرا مدت زیادی از آشنایی آن‌ دو نگذشته بود. این خبر بزرگ در صفحه اول نیویورک تایمز منتشر شد.

عروسی سلطنتی آنان در ۱۹ آوریل ۱۹۵۶ با حضور افراد برجسته و مشهوری از سراسر جهان در موناکو برگزار شد.

گریس کلی پس از آنکه به شاهدخت موناکو بدل شد، از بازیگری کناره‌گیری کرد تا بر وظایف خانوادگی‌اش و بر نقش همسر و مادر تمرکز کند.اما به‌رغم دور شدن از صفحه نقره‌ای همچنان نماد سبک و لطافت و پیچیدگی باقی ماند.

کریس کلی و شاهزاده رینر صاحب ۳ فرزند شدند، به نام‌های شاهدخت کارولین، شاهزاده آلبرت و شاهدخت استفانی. زندگی آنها که زیر ذره‌بین رسانه‌ها به‌دقت دنبال می‌شد، گریس را در مقام مادری فداکار بیش از پیش محبوب کرد.

زندگی کریس کلی به‌شکل غم‌انگیزی در ۱۴ سپتامبر ۱۹۸۲ در حین رانندگی در موناکو به پایان رسید. در آن روز سرنوشت‌ساز، شاهدخت کلی، کنترل اتومبیلش را از دست داد و از جاده منحرف شد. او را به سرعت به بیمارستان موناکو منتقل کردند، اما  یک شب بعد به‌دلیل خون‌ریزی مغزی درگذشت. پس از آن، اسطوره سابق سینما با غم و اندوه جهانی در کلیسای جامع سنت نیکلاس موناکو به خاک سپرده شد.

به گزارش نشریه تاتلر، او هیچ وقت بیزاری‌اش را از رانندگی پنهان نکرده بود. با این حال، طبق گزارش‌ها، اصرار داشت که پشت فرمان ماشین مورد علاقه‌اش، که یک رنجروور ۳۵۰۰ مدل ۱۹۷۱ بود، بنشیند تا استفانی را به ایستگاه قطار برساند. ظاهرا گریس به راننده گفته بود که با اکراه رانندگی خواهد کرد زیرا،  با توجه به صندلی‌ عقب که پر از چمدان و لباس است، دیگر جایی برای همه آنها نیست. استفانی، که آن زمان ۱۷ ساله بود، با مهره‌های شکسته از تصادف جان سالم به در برد. این واقعیت مرگ گریس را  غم‌انگیزتر می‌کند، چراکه به نظر می‌آید امکان اجتناب از آن وجود داشته است.

شاهزاده رینر دوباره ازدواج نکرد، و در سال ۲۰۰۵، پس از مرگ در کنار کلی به خاک سپرده شد. می‌گویند شاهزاده موناکو هرگز بر اندوه مرگ همسرش غلبه نکرد.